#Ewangeliarz #WojciechJędrzejewskiOP Codzienny komentarz do Ewangelii o. Wojciecha Jędrzejewskiego OP _____Ewangelia (Mk 2 Mk 2, 13-17 Słowa Ewangelii według Świętego Marka Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, 13 Then Jesus went out to the lakeshore again and taught the crowds that were coming to him. 14 As he walked along, he saw Levi son of Alphaeus sitting at his tax collector’s booth. “Follow me and be my disciple,” Jesus said to him. So Levi got up and followed him. 15 Later, Levi invited Jesus and his disciples to his home as dinner ks. Daniel Zarębski -----Słowa Ewangelii według Świętego MarkaPewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Je Levi (Matthew) gave Jesus a great feast in his house - Mk 2:15; cf. Lk 5:29; There were many tax collectors and sinners present - Mk 2:15; The scribes and Pharisees are shocked - Mk 2:16; Luke says they "complained" - cf. Lk 5:30; They wondered how Jesus could eat with tax collectors and sinners; Jesus' response - Mk 2:17 John 2:17. True zeal. —Let us take heed we do not sometimes call that zeal for God and His gospel which is nothing else but our own tempestuous and stormy passion. True zeal is a sweet, heavenly, and gentle flame, which maketh us active for God, but always within the sphere of love. Mark 2:13-17 – Jesus Eats with Levi and Sinners. 13He went out again to the lake. and he taught them. he saw Levi son of Alphaeus seated at the tollbooth. He said to him, “Follow me.”. He stood up and followed him. 15Jesus went and reclined at table in his house. joined in the meal with him and the disciples. Many of them followed him in Evangelium Mk 2,13-17 Nicht die Gesunden brauchen den Arzt, sondern die Kranken In jener Zeit ging Jesus wieder hinaus an den See. Da kamen Scharen von Menschen zu ihm und er lehrte sie. Komentarz historyczno-kulturowy: Powołanie Lewiego Zob. komentarz do Mk 2,13-17, gdzie znaleźć można więcej szczegółów. Bóg pouczał w taki sposób „grzeszników”, tj. pokornych, którzy wiedzieli, że są w potrzebie (Ps 25,8-9). Łk 5, 27-28. Celnicy byli cywilnymi urzędnikami Heroda. Thứ Bảy. Tweet. Nhiều người thu thuế và người tội lỗi cùng ăn với Đức Giê-su và các môn đệ: con số họ đông và họ đi theo Người. (Mc 2,15) BÀI ÐỌC I: (Năm II) Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1a. “Này là người mà Chúa nói đến. Saolê sẽ cai trị dân Người”. Trích sách Samuel quyển XoM2Vv. ks. Adam Sośnicki Słowa Ewangelii według Świętego Marka Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» Ten wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Wielu bowiem było tych, którzy szli za Nim. Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?» Jezus, usłyszawszy to, rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników». Oto słowo Pańskie. Ewangelia wg św. MarkaPIERWSZE SPORY Z PRZYWÓDCAMI LUDU Uzdrowienie paralityka1 21 Gdy po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu. 2 Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. 3 Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. 4 Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. 5 Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». 6 A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: 7 «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, oprócz jednego Boga?» 8 Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? 9 Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? 10 Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: 11 Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!». 12 On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: «Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego». Powołanie Lewiego2 13 Potem wyszedł znowu nad jezioro3. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. 14 A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!». On wstał i poszedł za Nim. 15 Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. 16 Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?» 17 Jezus usłyszał to i rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników». Sprawa postów4 18 Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Niego i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?» 19 Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego mają u siebie. 20 Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć. 21 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze [część] ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie. 22 Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino [należy wlewać] do nowych bukłaków». Łuskanie kłosów w szabat5 23 Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. 24 Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?» 25 On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? 26 Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara6, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». 27 I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. 28 Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu». 1 0 Jezus czynił w tym mieście wielkie i liczne cuda, jednak zasłużyło ono na przekleństwo Syna Bożego… Położenie i mapa: Północne wybrzeże jeziora Genezaret (inaczej – jez. Tyberiadzkiego), depresja Doliny Jordanu. W czasach Jezusa miejscowość zasiedlało ok. 1500 mieszkańców. Dziś na jego miejscu znajduje się miasto Tel Hum. Znaczenie: Z hebrajskiego: „Wieś Nahuma”. Była to wioska rybacka położona przy ważnym szlaku handlowym. Najważniejsze wydarzenia: Kafarnaum zwane było „miastem Jezusa” (Mt 9, 1); mieszkali tam Piotr i Andrzej (Mt 1, 29). Tu Jezus nauczał i czynił liczne cuda: uzdrowił teściową Piotra (Mk 1, 30-34), chorego w szabat (Łk 4, 31-36), paralityka zniesionego przez dach (Mk 2, 1-12) czy sługę setnika (Łk 1, 7); wypędzał demony (Mk 1, 21-26). Tu powołany został celnik Lewi (Mk 2, 13-17). Jezus przeklął to miasto (Mt 11, 23). Zdjęcia: _ _ _ Dawid Gospodarek – sekretarz redakcji miesięcznika „List” i redaktor „Biblia krok po kroku”.